کد مطلب:282767 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:445
منتظران راستین در فساد محیط حل نمی شوند
اثر مهم دیگری كه انتظار مهدی دارد حل نشدن در مفاسد محیط و عدم تسلیم در برابر آلودگیها است.
توضیح این كه هنگامی كه فساد فراگیر می شود و اكثریت یا جمع كثیری رابه آلودگی می كشاند گاهی افراد پاك در یك بن بست سخت روانی قرار می گیرند، بن بستی كه از یأس اصلاحات سرچشمه می گیرد.
گاهی آنها فكر می كنند كه كار از كار گذشته و دیگر امیدی به اصلاح نیست و تلاش و كوشش برای پاك نگاهداشتن خویش بیهوده است این نومیدی و یاس ممكن است آنها را تدریجا به سوی فساد و همرنگی با محیط بكشاند و نتوانند خود را به صورت یك اقلیت صالح در برابر اكثریت ناسالم حفظ كنند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوایی بدانند.
تنها چیزی كه می تواند در آنها امید بدمد و به مقاومت و خویشتن داری دعوت كند و نگذارد در محیط فاسد حل شوند امید به اصلاح نهایی است تنها در این صورت است كه آنها دست از تلاش و كوشش برای حفظ پاكی و اصلاح دیگران بر نخواهند داشت.
و اگر می بینیم در دستورات اسلامی یأس از آمرزش یكی از برزگترین گناهان شمرده شده است و ممكن است افراد ناوارد تعجب كنند كه چرا یأس از رحمت خدا اینقدر مهم تلقی شده است حتی مهمتر از بسیاری از گناهان، فلسفه اش در حقیقت همین است كه گناهگار مأیوس از رحمت هیچ دلیلی ندارد كه به فكر جبران بیفتد و یا لااقل دست از ادامه گناه بردارد و منطق او این است اكنون كه آب از سر من گذشته است چه یك قامت چه صد قامت، من كه رسوای جهانم غم دنیا هیچ است. بالاتر از سیاهی رنگ دیگر نیست، آخرش جهنم است من كه هم اكنون آنرا برای خود خریده ام از چه می ترسم و مانند این منطقها...
اما هنگامی كه روزنه امید برای او گشوده شود، امید به عفو پروردگار، امید به تغییر وضع موجود نقطه عطفی در زندگی او خواهدشد و او را به توقف كردن در مسیر گناه و بازگشت به سوی پاكی و اصلاح دعوت می كند.
به همین دلیل امید را می توان همواره به عنوان یك عامل موثر تربیتی در مورد افراد فاسد شناخت همچنین افراد صالحی كه در محیطهای فاسد گرفتارند بدون امید نمی توانند خویشتن را حفظ كنند.
نتیجه این كه انتظار ظهور مصلحی كه هر قدر دنیا فاسدتر می شود امید ظهورش بیشتر می گردد اثر فزاینده روانی در معتقدان دارد و آنهارا در برابر امواج نیرومند فساد بیمه می كند آنهانه تنها با گسترش دامنه فساد محیط مأیوس نمی شوند بلكه به مقتضای «وعده وصل چون شود نزدیك - آتش عشق تیزتر گردد» وصول به هدف را در برابر خویش می بینند و كوششان برای مبارزه با فساد و یا حفظ خویشتن با شوق و عشق زیادتری تعقیب می گردد.
از مجموع بحثهای گذشته چنین نتیجه می گیریم كه اثر تخدیری انتظار تنها در صورتی است كه مفهوم آن مسخ یا تحریف شود همانگونه كه جمعی از مخالفان تحریفش كرده اند و جحمعی از موافقان مسخش - اما اگر به مفهوم واقعی در جامعه و فرد پیاده شود یك عامل مهم تربیت و خود سازی و تحرك و امید خواهد بود.
از جمله مدارك روشنی كه این موضوع را تایید می كند این است كه در ذیل آیه وعدالله الذین آمنوا منكم وعملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض...)
«خداوند به آنها كه ایمان دارند و عمل صالح انجام می دهند وعده داده است كه حكومت روی زمین را در اختیارشان بگذارد» از پیشوایان بزرگ اسلام نقل شده است كه منظوراز این آیه «هو القائم و اصحابه»: مهدی و یاران او هستند». [1] .
و در حدیث دیگری می خوانیم (نزلت فی المهدی):این آیه درباره مهدی (ع) نازل شده است».
در این آیه مهدی (ع) و یارانش به عنوان (الذین آمنوا منكم و عملوا الصالحات) «آنها كه ایمان و عمل صالحی دارند» معرفی شده اند بنابراین تحقق این انقلاب جهانی بدون ایمان مستحكم كه هر گونه ضعف وزبونی و ناتوانی را دور سازد و بدون اعمال صالحی كه راه را برای اصلاح جهان بگشاید اماكن پذیر نیست و آنها كه در انتظار چنین برنامه ای هستند هم باید سطح آگاهی و ایمان خود را بالا ببرند و هم در اصلاح اعمال خویش بكوشند.
تنها چنین كسانی هستند كه می توانند نوید شركت در حكومت او بخود دهند، نه آنها كه باظلم و ستم همكاری دارند و نه آنها كه از ایمان و عمل صالح بیگانه اند. نه افراد ترسو وزبونی كه بر اثر ضعف ایمان از همه چیز حتی از سایه خود می ترسند.
ونه افراد سست و بی حال و بیكاره ای كه دست روی دست گذارده و در برابر مفاسد محیط و جامعه شان سكوت اختیار كرده و كمترین تلاش و كوششی در راه مبارزه با فساد ندارند.
این است اثر سازنده قیام مهدی (ع) در جامعه اسلامی.
خداوندا! دیدگان ما را به جمالش روشن كن، و ما را از یاران وفادار و سربازان فداكارش قرار ده!
توضیح این كه هنگامی كه فساد فراگیر می شود و اكثریت یا جمع كثیری رابه آلودگی می كشاند گاهی افراد پاك در یك بن بست سخت روانی قرار می گیرند، بن بستی كه از یأس اصلاحات سرچشمه می گیرد.
گاهی آنها فكر می كنند كه كار از كار گذشته و دیگر امیدی به اصلاح نیست و تلاش و كوشش برای پاك نگاهداشتن خویش بیهوده است این نومیدی و یاس ممكن است آنها را تدریجا به سوی فساد و همرنگی با محیط بكشاند و نتوانند خود را به صورت یك اقلیت صالح در برابر اكثریت ناسالم حفظ كنند و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوایی بدانند.
تنها چیزی كه می تواند در آنها امید بدمد و به مقاومت و خویشتن داری دعوت كند و نگذارد در محیط فاسد حل شوند امید به اصلاح نهایی است تنها در این صورت است كه آنها دست از تلاش و كوشش برای حفظ پاكی و اصلاح دیگران بر نخواهند داشت.
و اگر می بینیم در دستورات اسلامی یأس از آمرزش یكی از برزگترین گناهان شمرده شده است و ممكن است افراد ناوارد تعجب كنند كه چرا یأس از رحمت خدا اینقدر مهم تلقی شده است حتی مهمتر از بسیاری از گناهان، فلسفه اش در حقیقت همین است كه گناهگار مأیوس از رحمت هیچ دلیلی ندارد كه به فكر جبران بیفتد و یا لااقل دست از ادامه گناه بردارد و منطق او این است اكنون كه آب از سر من گذشته است چه یك قامت چه صد قامت، من كه رسوای جهانم غم دنیا هیچ است. بالاتر از سیاهی رنگ دیگر نیست، آخرش جهنم است من كه هم اكنون آنرا برای خود خریده ام از چه می ترسم و مانند این منطقها...
اما هنگامی كه روزنه امید برای او گشوده شود، امید به عفو پروردگار، امید به تغییر وضع موجود نقطه عطفی در زندگی او خواهدشد و او را به توقف كردن در مسیر گناه و بازگشت به سوی پاكی و اصلاح دعوت می كند.
به همین دلیل امید را می توان همواره به عنوان یك عامل موثر تربیتی در مورد افراد فاسد شناخت همچنین افراد صالحی كه در محیطهای فاسد گرفتارند بدون امید نمی توانند خویشتن را حفظ كنند.
نتیجه این كه انتظار ظهور مصلحی كه هر قدر دنیا فاسدتر می شود امید ظهورش بیشتر می گردد اثر فزاینده روانی در معتقدان دارد و آنهارا در برابر امواج نیرومند فساد بیمه می كند آنهانه تنها با گسترش دامنه فساد محیط مأیوس نمی شوند بلكه به مقتضای «وعده وصل چون شود نزدیك - آتش عشق تیزتر گردد» وصول به هدف را در برابر خویش می بینند و كوششان برای مبارزه با فساد و یا حفظ خویشتن با شوق و عشق زیادتری تعقیب می گردد.
از مجموع بحثهای گذشته چنین نتیجه می گیریم كه اثر تخدیری انتظار تنها در صورتی است كه مفهوم آن مسخ یا تحریف شود همانگونه كه جمعی از مخالفان تحریفش كرده اند و جحمعی از موافقان مسخش - اما اگر به مفهوم واقعی در جامعه و فرد پیاده شود یك عامل مهم تربیت و خود سازی و تحرك و امید خواهد بود.
از جمله مدارك روشنی كه این موضوع را تایید می كند این است كه در ذیل آیه وعدالله الذین آمنوا منكم وعملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض...)
«خداوند به آنها كه ایمان دارند و عمل صالح انجام می دهند وعده داده است كه حكومت روی زمین را در اختیارشان بگذارد» از پیشوایان بزرگ اسلام نقل شده است كه منظوراز این آیه «هو القائم و اصحابه»: مهدی و یاران او هستند». [1] .
و در حدیث دیگری می خوانیم (نزلت فی المهدی):این آیه درباره مهدی (ع) نازل شده است».
در این آیه مهدی (ع) و یارانش به عنوان (الذین آمنوا منكم و عملوا الصالحات) «آنها كه ایمان و عمل صالحی دارند» معرفی شده اند بنابراین تحقق این انقلاب جهانی بدون ایمان مستحكم كه هر گونه ضعف وزبونی و ناتوانی را دور سازد و بدون اعمال صالحی كه راه را برای اصلاح جهان بگشاید اماكن پذیر نیست و آنها كه در انتظار چنین برنامه ای هستند هم باید سطح آگاهی و ایمان خود را بالا ببرند و هم در اصلاح اعمال خویش بكوشند.
تنها چنین كسانی هستند كه می توانند نوید شركت در حكومت او بخود دهند، نه آنها كه باظلم و ستم همكاری دارند و نه آنها كه از ایمان و عمل صالح بیگانه اند. نه افراد ترسو وزبونی كه بر اثر ضعف ایمان از همه چیز حتی از سایه خود می ترسند.
ونه افراد سست و بی حال و بیكاره ای كه دست روی دست گذارده و در برابر مفاسد محیط و جامعه شان سكوت اختیار كرده و كمترین تلاش و كوششی در راه مبارزه با فساد ندارند.
این است اثر سازنده قیام مهدی (ع) در جامعه اسلامی.
خداوندا! دیدگان ما را به جمالش روشن كن، و ما را از یاران وفادار و سربازان فداكارش قرار ده!
[1] بحارالانوار قديم، ج 13، ص 14.